biehttalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) biehttalan | biehttalin | biehttalivččen |
| (don) biehttalat | biehttalit | biehttalivččet |
| (son) biehttala | biehttalii | biehttalivččii |
| (moai) biehttaletne | biehttaleimme | biehttalivččiime |
| (doai) biehttaleahppi | biehttaleidde | biehttalivččiide |
| (soai) biehttaleaba | biehttaleigga | biehttalivččiiga |
|
(mii) biehttalat
(mii) biehttalit |
biehttaleimmet | biehttalivččiimet |
| (dii) biehttalehpet | biehttaleiddet | biehttalivččiidet |
| (sii) biehttalit | biehttaledje | biehttalivčče |
- presens nektingsform
- (odne in) biehttal
- preteritum nektingsform
- (ikte in) biehttalan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) biehttalivčče
- perf.partisipp
- (lean) biehttalan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) biehttal
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) biehttaleahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) biehttalehket
biehttalit (verb)
- 1. gi avslag
- 2. nekte for
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) biehttalan | biehttalin | biehttalivččen |
| (don) biehttalat | biehttalit | biehttalivččet |
| (son) biehttala | biehttalii | biehttalivččii |
| (moai) biehttaletne | biehttaleimme | biehttalivččiime |
| (doai) biehttaleahppi | biehttaleidde | biehttalivččiide |
| (soai) biehttaleaba | biehttaleigga | biehttalivččiiga |
|
(mii) biehttalat
(mii) biehttalit |
biehttaleimmet | biehttalivččiimet |
| (dii) biehttalehpet | biehttaleiddet | biehttalivččiidet |
| (sii) biehttalit | biehttaledje | biehttalivčče |
- presens nektingsform
- (odne in) biehttal
- preteritum nektingsform
- (ikte in) biehttalan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) biehttalivčče
- perf.partisipp
- (lean) biehttalan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) biehttal
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) biehttaleahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) biehttalehket
- biehttalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- biehttalit verb transitiv infinitiv
- biehttalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- biehttalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- biehttalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
biehttalit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- biehttalit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- biehttalit verb transitiv infinitiv
- biehttalit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- biehttalit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- biehttalit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English