presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) biinnidan biinnidin
2.p.ent. (don) biinnidat biinnidit
3.p.ent. (son) biinnida biinnidii
1.p.tot. (moai) biinnidetne biinnideimme
2.p.tot. (doai) biinnideahppi biinnideidde
3.p.tot. (soai) biinnideaba biinnideigga
1.p.flt. (mii) biinnidat
(mii) biinnidit
biinnideimmet
2.p.flt. (dii) biinnidehpet biinnideiddet
3.p.flt. (sii) biinnidit biinnidedje
presens nektingsform
(odne in) biinnit
preteritum nektingsform
(ikte in) biinnidan
perf.partisipp
(lean) biinnidan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biinnit
imperativ 2.p.tot.
(til to) biinnideahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) biinnidehket
Eanet sojahanhámit →

biinnidit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) biinnidan biinnidin
2.p.ent. (don) biinnidat biinnidit
3.p.ent. (son) biinnida biinnidii
1.p.tot. (moai) biinnidetne biinnideimme
2.p.tot. (doai) biinnideahppi biinnideidde
3.p.tot. (soai) biinnideaba biinnideigga
1.p.flt. (mii) biinnidat
(mii) biinnidit
biinnideimmet
2.p.flt. (dii) biinnidehpet biinnideiddet
3.p.flt. (sii) biinnidit biinnidedje
presens nektingsform
(odne in) biinnit
preteritum nektingsform
(ikte in) biinnidan
perf.partisipp
(lean) biinnidan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biinnit
imperativ 2.p.tot.
(til to) biinnideahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) biinnidehket
Eanet sojahanhámit →
biinnidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biinnidit verb transitiv infinitiv
  • biinnidit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • biinnidit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • biinnidit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

biinnidit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

biinnidit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • biinnidit verb transitiv infinitiv
  • biinnidit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • biinnidit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • biinnidit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.