Neahttadigisánit

birgehallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) birgehalan birgehallen birgehalalin
birgehalašin
(don) birgehalat birgehallet birgehalalit
birgehalašit
(son) birgehallá birgehalai birgehalalii
birgehalašii
(moai) birgehalle birgehalaime birgehalaleimme
birgehalašeimme
(doai) birgehallabeahtti birgehalaide birgehalaleidde
birgehalašeidde
(soai) birgehallaba birgehalaiga birgehalaleigga
birgehalašeigga
(mii) birgehallat birgehalaimet birgehalaleimmet
birgehalašeimmet
(dii) birgehallabehtet birgehalaidet birgehalaleiddet
birgehalašeiddet
(sii) birgehallet birgehalle birgehalaledje
birgehalašedje
presens nektingsform
(odne in) birgehala
preteritum nektingsform
(ikte in) birgehallan
kondisjonalis nektingsform
(in) birgehalale
(in) birgehalaše
perf.partisipp
(lean) birgehallan
imperativ 2.p.ent.
(til en) birgehala
imperativ 2.p.tot.
(til to) birgehalli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) birgehallet
Eanet sojahanhámit →

birgehallat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) birgehalan birgehallen birgehalalin
birgehalašin
(don) birgehalat birgehallet birgehalalit
birgehalašit
(son) birgehallá birgehalai birgehalalii
birgehalašii
(moai) birgehalle birgehalaime birgehalaleimme
birgehalašeimme
(doai) birgehallabeahtti birgehalaide birgehalaleidde
birgehalašeidde
(soai) birgehallaba birgehalaiga birgehalaleigga
birgehalašeigga
(mii) birgehallat birgehalaimet birgehalaleimmet
birgehalašeimmet
(dii) birgehallabehtet birgehalaidet birgehalaleiddet
birgehalašeiddet
(sii) birgehallet birgehalle birgehalaledje
birgehalašedje
presens nektingsform
(odne in) birgehala
preteritum nektingsform
(ikte in) birgehallan
kondisjonalis nektingsform
(in) birgehalale
(in) birgehalaše
perf.partisipp
(lean) birgehallan
imperativ 2.p.ent.
(til en) birgehala
imperativ 2.p.tot.
(til to) birgehalli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) birgehallet
Eanet sojahanhámit →
birgehallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • birgehallat verb intransitiv infinitiv
  • birgehallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

birgehallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

birgehallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • birgehallat verb intransitiv infinitiv
  • birgehallat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
birgehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • birgehit verb transitiv
birget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • birget verb intransitiv
Birgi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Birgi subst. egennavn
Der/alla
  • avledning: -alla verb infinitiv
  • avledning: -alla verb indikativ presens 1.p.flt.
Der/h
  • avledning: -h verb