bissu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
Eanet sojahanhámit →
Eanet sojahanhámit →
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | bissu | bissut |
akkusativ | bissu | bissuid |
genitiv | bissu | bissuid |
illativ | bissui | bissuide |
lokativ | bissus | bissuin |
komitativ | bissuin | bissuiguin |
essiv | bissun |
bissu (subst.)
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | bissu | bissut |
akkusativ | bissu | bissuid |
genitiv | bissu | bissuid |
illativ | bissui | bissuide |
lokativ | bissus | bissuin |
komitativ | bissuin | bissuiguin |
essiv | bissun |
- bissu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bissu subst. ent. nominativ
- bissu subst. ent. genitiv
- bissu subst. ent. akkusativ
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | bisun | bisson |
2.p.ent. | bisut | bissot |
3.p.ent. | bissu | bisui |
1.p.tot. | bisso | bisuime |
2.p.tot. | bissubeahtti | bisuide |
3.p.tot. | bissuba | bisuiga |
1.p.flt. | bissut | bisuimet |
2.p.flt. | bissubehtet | bisuidet |
3.p.flt. | bissot | bisso |
- presens nektingsform
- biso
- preteritum nektingsform
- bisson
- perf.partisipp
- bisson
bissut (verb)
- (verb) forbli; holde seg
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | bisun | bisson |
2.p.ent. | bisut | bissot |
3.p.ent. | bissu | bisui |
1.p.tot. | bisso | bisuime |
2.p.tot. | bissubeahtti | bisuide |
3.p.tot. | bissuba | bisuiga |
1.p.flt. | bissut | bisuimet |
2.p.flt. | bissubehtet | bisuidet |
3.p.flt. | bissot | bisso |
- presens nektingsform
- biso
- preteritum nektingsform
- bisson
- perf.partisipp
- bisson
- bissut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bissut verb intransitiv pres.partisipp
- bissut verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
- bissut verb intransitiv imperativ 2.p.tot.
- bissut verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bissu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bissu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bissu subst. ent. nominativ
- bissu subst. ent. genitiv
- bissu subst. ent. akkusativ
- bissut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bissut verb intransitiv pres.partisipp
- bissut verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
- bissut verb intransitiv imperativ 2.p.tot.
- bissut verb intransitiv imperativ 1.p.tot.