Neahttadigisánit

bissut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) bisun bisson bisolin
bisošin
(don) bisut bissot bisolit
bisošit
(son) bissu bisui bisolii
bisošii
(moai) bisso bisuime bisoleimme
bisošeimme
(doai) bissubeahtti bisuide bisoleidde
bisošeidde
(soai) bissuba bisuiga bisoleigga
bisošeigga
(mii) bissut bisuimet bisoleimmet
bisošeimmet
(dii) bissubehtet bisuidet bisoleiddet
bisošeiddet
(sii) bissot bisso bisoledje
bisošedje
presens nektingsform
(odne in) biso
preteritum nektingsform
(ikte in) bisson
kondisjonalis nektingsform
(in) bisole
(in) bisoše
perf.partisipp
(lean) bisson
imperativ 2.p.ent.
(til en) biso
imperativ 2.p.tot.
(til to) bissu
Eanet sojahanhámit →

bissut (verb)

  • (verb) forbli; holde seg
    Støtten forblir på samme nivå.
    Doarjja bissu seammá dásis.
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) bisun bisson bisolin
bisošin
(don) bisut bissot bisolit
bisošit
(son) bissu bisui bisolii
bisošii
(moai) bisso bisuime bisoleimme
bisošeimme
(doai) bissubeahtti bisuide bisoleidde
bisošeidde
(soai) bissuba bisuiga bisoleigga
bisošeigga
(mii) bissut bisuimet bisoleimmet
bisošeimmet
(dii) bissubehtet bisuidet bisoleiddet
bisošeiddet
(sii) bissot bisso bisoledje
bisošedje
presens nektingsform
(odne in) biso
preteritum nektingsform
(ikte in) bisson
kondisjonalis nektingsform
(in) bisole
(in) bisoše
perf.partisipp
(lean) bisson
imperativ 2.p.ent.
(til en) biso
imperativ 2.p.tot.
(til to) bissu
Eanet sojahanhámit →
bissut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bissut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • bissut verb intransitiv infinitiv
  • bissut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

bissut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bissu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bissu subst. pl. nominativ
bissut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bissut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • bissut verb intransitiv infinitiv
  • bissut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.