presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bisuhan bisuhin
2.p.ent. (don) bisuhat bisuhit
3.p.ent. (son) bisuha bisuhii
1.p.tot. (moai) bisuhetne bisuheimme
2.p.tot. (doai) bisuheahppi bisuheidde
3.p.tot. (soai) bisuheaba bisuheigga
1.p.flt. (mii) bisuhat
(mii) bisuhit
bisuheimmet
2.p.flt. (dii) bisuhehpet bisuheiddet
3.p.flt. (sii) bisuhit bisuhedje
presens nektingsform
(odne in) bisut
preteritum nektingsform
(ikte in) bisuhan
perf.partisipp
(lean) bisuhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) bisut
imperativ 2.p.tot.
(til to) bisuheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bisuhehket
Eanet sojahanhámit →

bisuhit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bisuhan bisuhin
2.p.ent. (don) bisuhat bisuhit
3.p.ent. (son) bisuha bisuhii
1.p.tot. (moai) bisuhetne bisuheimme
2.p.tot. (doai) bisuheahppi bisuheidde
3.p.tot. (soai) bisuheaba bisuheigga
1.p.flt. (mii) bisuhat
(mii) bisuhit
bisuheimmet
2.p.flt. (dii) bisuhehpet bisuheiddet
3.p.flt. (sii) bisuhit bisuhedje
presens nektingsform
(odne in) bisut
preteritum nektingsform
(ikte in) bisuhan
perf.partisipp
(lean) bisuhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) bisut
imperativ 2.p.tot.
(til to) bisuheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bisuhehket
Eanet sojahanhámit →
bisuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bisuhit verb transitiv infinitiv
  • bisuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • bisuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • bisuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bisuhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bissut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bissut verb intransitiv
bisuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bisuhit verb transitiv infinitiv
  • bisuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • bisuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • bisuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Der/h
  • avledning: -h verb transitiv infinitiv
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.