bivastat (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bivastat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bivastat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bivastat subst. ent. nominativ
- bivvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- bivvat verb intransitiv
- Der/st
-
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 2.p.ent.