presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bivan bivven
2.p.ent. (don) bivat bivvet
3.p.ent. (son) bivvá bivai
1.p.tot. (moai) bivve bivaime
2.p.tot. (doai) bivvabeahtti bivaide
3.p.tot. (soai) bivvaba bivaiga
1.p.flt. (mii) bivvat bivaimet
2.p.flt. (dii) bivvabehtet bivaidet
3.p.flt. (sii) bivvet bivve
presens nektingsform
(odne in) biva
preteritum nektingsform
(ikte in) bivvan
perf.partisipp
(lean) bivvan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biva
imperativ 2.p.tot.
(til to) bivvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bivvet
Eanet sojahanhámit →

bivvat (verb)

  • holde seg varm
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) bivan bivven
2.p.ent. (don) bivat bivvet
3.p.ent. (son) bivvá bivai
1.p.tot. (moai) bivve bivaime
2.p.tot. (doai) bivvabeahtti bivaide
3.p.tot. (soai) bivvaba bivaiga
1.p.flt. (mii) bivvat bivaimet
2.p.flt. (dii) bivvabehtet bivaidet
3.p.flt. (sii) bivvet bivve
presens nektingsform
(odne in) biva
preteritum nektingsform
(ikte in) bivvan
perf.partisipp
(lean) bivvan
imperativ 2.p.ent.
(til en) biva
imperativ 2.p.tot.
(til to) bivvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) bivvet
Eanet sojahanhámit →
bivvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bivvat verb intransitiv infinitiv
  • bivvat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bivvat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bivvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • bivvat verb intransitiv infinitiv
  • bivvat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.