boasttu- (subst.)



boasttu- (adj.)

  • (som førsteledd i sammensetninger) (adj.) feil; (adj.) uriktig
    boasttuipmárdus
    feil oppfatning
    boasttudieđut
    uriktige opplysninger
    boasttugálvu
    feil vare
    boasttugeavaheapmi
    uriktig bruk

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

boasttu- lea vejolaččat dán sáni hápmi:

boasttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • boasttu adj. sammensetning
boasttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • boasttu subst. sammensetning