ent. flt.
nominativ borga borggat
akkusativ borgga borggaid
genitiv borgga borggaid
illativ borgii borggaide
lokativ borggas borggain
komitativ borggain borggaiguin
essiv borgan
Eanet sojahanhámit →

borga (subst.)

ent. flt.
nominativ borga borggat
akkusativ borgga borggaid
genitiv borgga borggaid
illativ borgii borggaide
lokativ borggas borggain
komitativ borggain borggaiguin
essiv borgan
Eanet sojahanhámit →
borga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • borga subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

borga lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Borg Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Borg subst. egennavn ent. genitiv
  • Borg subst. egennavn ent. akkusativ
borga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • borga subst. ent. nominativ