sg. pl.
nominativ breava
breavat
akkusativ breava
breavaid
genitiv breava
breavaid
illativ brevii
breavaide
lokativ breavas
breavain
komitativ breavain
breavaiguin
essiv breavan
Eanet sojahanhámit →

breava (subst.)

sg. pl.
nominativ breava
breavat
akkusativ breava
breavaid
genitiv breava
breavaid
illativ brevii
breavaide
lokativ breavas
breavain
komitativ breavain
breavaiguin
essiv breavan
Eanet sojahanhámit →
breava Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • breava subst. sg. akkusativ
  • breava subst. sg. genitiv
  • breava subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

breava lea vejolaččat dán sáni hápmi:

breava Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • breava subst. sg. akkusativ
  • breava subst. sg. genitiv
  • breava subst. sg. nominativ