buiga (adj.)
-
(adj.) ekte
- Guhkes skábma okto buiga meahcis lei čuohcán sutnje.
- En lang mørketid alene i ekte ødemark hadde virket inn på han.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
buiga lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- buiga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buiga adj. attr.