buohcu (subst.)
-
(subst.) sykdom
- Eadni lea buozus.
- Mor er syk.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
buohcu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- buohcu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- buohcu subst. ent. nominativ