burgit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) burggán | burgen |
2.p.ent. | (don) burggát | burget |
3.p.ent. | (son) burgá | burggii |
1.p.tot. | (moai) burge | burggiime |
2.p.tot. | (doai) burgibeahtti | burggiide |
3.p.tot. | (soai) burgiba | burggiiga |
1.p.flt. | (mii) burgit | burggiimet |
2.p.flt. | (dii) burgibehtet | burggiidet |
3.p.flt. | (sii) burget | burge |
- presens nektingsform
- (odne in) burgge
- preteritum nektingsform
- (ikte in) burgán
- perf.partisipp
- (lean) burgán
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) burgge
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) burgi
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) burget
burgit (verb)
-
(verb) rote;
(verb) grave
- Eadni burggii dan lávkkas.
- Mor grov den fram av sekken.
- (verb) demontere
- (verb) ransake
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) burggán | burgen |
2.p.ent. | (don) burggát | burget |
3.p.ent. | (son) burgá | burggii |
1.p.tot. | (moai) burge | burggiime |
2.p.tot. | (doai) burgibeahtti | burggiide |
3.p.tot. | (soai) burgiba | burggiiga |
1.p.flt. | (mii) burgit | burggiimet |
2.p.flt. | (dii) burgibehtet | burggiidet |
3.p.flt. | (sii) burget | burge |
- presens nektingsform
- (odne in) burgge
- preteritum nektingsform
- (ikte in) burgán
- perf.partisipp
- (lean) burgán
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) burgge
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) burgi
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) burget
- burgit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- burgit verb transitiv infinitiv
- burgit verb transitiv
- burgit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
burgit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- burgit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- burgit verb transitiv infinitiv
- burgit verb transitiv
- burgit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ