cábadit (verb)
- 1. skjære i små biter
- 2. (verb) makulere
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
cábadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- cábadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- cábadit verb transitiv infinitiv
- cábadit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- cábadit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- cábadit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- cáhpat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- cáhpat verb transitiv
- Der/d
-
- avledning: -d verb infinitiv
- avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.