presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cahkkehalan cahkkehallen
2.p.ent. (don) cahkkehalat cahkkehallet
3.p.ent. (son) cahkkehallá cahkkehalai
1.p.tot. (moai) cahkkehalle cahkkehalaime
2.p.tot. (doai) cahkkehallabeahtti cahkkehalaide
3.p.tot. (soai) cahkkehallaba cahkkehalaiga
1.p.flt. (mii) cahkkehallat cahkkehalaimet
2.p.flt. (dii) cahkkehallabehtet cahkkehalaidet
3.p.flt. (sii) cahkkehallet cahkkehalle
presens nektingsform
(odne in) cahkkehala
preteritum nektingsform
(ikte in) cahkkehallan
perf.partisipp
(lean) cahkkehallan
imperativ 2.p.ent.
(til en) cahkkehala
imperativ 2.p.tot.
(til to) cahkkehalli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cahkkehallet
Eanet sojahanhámit →

cahkkehallat (verb)

  • (flere ganger) tenne på
    Biret cahkkehii dola ja cahkkehalai gintaliid.
    Biret tente opp ilden og tente på stearinlysene.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cahkkehalan cahkkehallen
2.p.ent. (don) cahkkehalat cahkkehallet
3.p.ent. (son) cahkkehallá cahkkehalai
1.p.tot. (moai) cahkkehalle cahkkehalaime
2.p.tot. (doai) cahkkehallabeahtti cahkkehalaide
3.p.tot. (soai) cahkkehallaba cahkkehalaiga
1.p.flt. (mii) cahkkehallat cahkkehalaimet
2.p.flt. (dii) cahkkehallabehtet cahkkehalaidet
3.p.flt. (sii) cahkkehallet cahkkehalle
presens nektingsform
(odne in) cahkkehala
preteritum nektingsform
(ikte in) cahkkehallan
perf.partisipp
(lean) cahkkehallan
imperativ 2.p.ent.
(til en) cahkkehala
imperativ 2.p.tot.
(til to) cahkkehalli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cahkkehallet
Eanet sojahanhámit →
cahkkehallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cahkkehallat verb transitiv infinitiv
  • cahkkehallat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

cahkkehallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

cahkkehallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cahkkehallat verb transitiv infinitiv
  • cahkkehallat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
cahkkehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cahkkehit verb transitiv
Der/alla
  • avledning: -alla verb infinitiv
  • avledning: -alla verb indikativ presens 1.p.flt.