presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cealkkán celken
2.p.ent. (don) cealkkát celket
3.p.ent. (son) cealká celkkii
1.p.tot. (moai) celke celkkiime
2.p.tot. (doai) cealkibeahtti celkkiide
3.p.tot. (soai) cealkiba celkkiiga
1.p.flt. (mii) cealkit celkkiimet
2.p.flt. (dii) cealkibehtet celkkiidet
3.p.flt. (sii) celket celke
presens nektingsform
(odne in) cealkke
preteritum nektingsform
(ikte in) cealkán
perf.partisipp
(lean) cealkán
imperativ 2.p.ent.
(til en) cealkke
imperativ 2.p.tot.
(til to) cealki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) celket
(til flere) cealket
Eanet sojahanhámit →

cealkit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cealkkán celken
2.p.ent. (don) cealkkát celket
3.p.ent. (son) cealká celkkii
1.p.tot. (moai) celke celkkiime
2.p.tot. (doai) cealkibeahtti celkkiide
3.p.tot. (soai) cealkiba celkkiiga
1.p.flt. (mii) cealkit celkkiimet
2.p.flt. (dii) cealkibehtet celkkiidet
3.p.flt. (sii) celket celke
presens nektingsform
(odne in) cealkke
preteritum nektingsform
(ikte in) cealkán
perf.partisipp
(lean) cealkán
imperativ 2.p.ent.
(til en) cealkke
imperativ 2.p.tot.
(til to) cealki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) celket
(til flere) cealket
Eanet sojahanhámit →
cealkit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cealkit verb transitiv infinitiv
  • cealkit verb transitiv
  • cealkit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

cealkit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

cealki Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cealki subst. handlernomen flt. nominativ
cealkit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cealkit verb transitiv infinitiv
  • cealkit verb transitiv
  • cealkit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ