cielahit (verb)
-
1.
gjø på noen
- Beana cielahii mu.
- Hunden gjødde på meg.
- 2. skjelle ut; (verb) hetse
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
cielahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- cielahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- cielahit verb transitiv infinitiv
- cielahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- cielahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- cielahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- ciellat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ciellat verb transitiv
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.