Neahttadigisánit

cuiget lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cuigen cuigejin
2.p.ent. (don) cuiget cuigejit
3.p.ent. (son) cuige cuigii
1.p.tot. (moai) cuigejetne cuigiime
2.p.tot. (doai) cuigebeahtti cuigiide
3.p.tot. (soai) cuigeba cuigiiga
1.p.flt. (mii) cuiget cuigiimet
2.p.flt. (dii) cuigebehtet cuigiidet
3.p.flt. (sii) cuigejit cuigejedje
presens nektingsform
(odne in) cuige
preteritum nektingsform
(ikte in) cuigen
perf.partisipp
(lean) cuigen
imperativ 2.p.ent.
(til en) cuige
imperativ 2.p.tot.
(til to) cuigejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cuigejehket
Eanet sojahanhámit →

cuiget (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cuigen cuigejin
2.p.ent. (don) cuiget cuigejit
3.p.ent. (son) cuige cuigii
1.p.tot. (moai) cuigejetne cuigiime
2.p.tot. (doai) cuigebeahtti cuigiide
3.p.tot. (soai) cuigeba cuigiiga
1.p.flt. (mii) cuiget cuigiimet
2.p.flt. (dii) cuigebehtet cuigiidet
3.p.flt. (sii) cuigejit cuigejedje
presens nektingsform
(odne in) cuige
preteritum nektingsform
(ikte in) cuigen
perf.partisipp
(lean) cuigen
imperativ 2.p.ent.
(til en) cuige
imperativ 2.p.tot.
(til to) cuigejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cuigejehket
Eanet sojahanhámit →
cuiget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuiget verb intransitiv
  • cuiget verb intransitiv infinitiv
  • cuiget verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • cuiget verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

cuiget lea vejolaččat dán sáni hápmi:

cuiget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuiget verb intransitiv
  • cuiget verb intransitiv infinitiv
  • cuiget verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • cuiget verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform