presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cuiggodan cuiggodin
2.p.ent. (don) cuiggodat cuiggodit
3.p.ent. (son) cuiggoda cuiggodii
1.p.tot. (moai) cuiggodetne cuiggodeimme
2.p.tot. (doai) cuiggodeahppi cuiggodeidde
3.p.tot. (soai) cuiggodeaba cuiggodeigga
1.p.flt. (mii) cuiggodat
(mii) cuiggodit
cuiggodeimmet
2.p.flt. (dii) cuiggodehpet cuiggodeiddet
3.p.flt. (sii) cuiggodit cuiggodedje
presens nektingsform
(odne in) cuiggot
preteritum nektingsform
(ikte in) cuiggodan
perf.partisipp
(lean) cuiggodan
imperativ 2.p.ent.
(til en) cuiggot
imperativ 2.p.tot.
(til to) cuiggodeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cuiggodehket
Eanet sojahanhámit →

cuiggodit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cuiggodan cuiggodin
2.p.ent. (don) cuiggodat cuiggodit
3.p.ent. (son) cuiggoda cuiggodii
1.p.tot. (moai) cuiggodetne cuiggodeimme
2.p.tot. (doai) cuiggodeahppi cuiggodeidde
3.p.tot. (soai) cuiggodeaba cuiggodeigga
1.p.flt. (mii) cuiggodat
(mii) cuiggodit
cuiggodeimmet
2.p.flt. (dii) cuiggodehpet cuiggodeiddet
3.p.flt. (sii) cuiggodit cuiggodedje
presens nektingsform
(odne in) cuiggot
preteritum nektingsform
(ikte in) cuiggodan
perf.partisipp
(lean) cuiggodan
imperativ 2.p.ent.
(til en) cuiggot
imperativ 2.p.tot.
(til to) cuiggodeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cuiggodehket
Eanet sojahanhámit →
cuiggodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuiggodit verb transitiv infinitiv
  • cuiggodit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • cuiggodit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • cuiggodit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

cuiggodit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

cuiggodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuiggodit verb transitiv infinitiv
  • cuiggodit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • cuiggodit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • cuiggodit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
cuoigut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuoigut verb transitiv
Der/d
  • avledning: -d verb infinitiv
  • avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
  • avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.