presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cuoiggun
cuigon
2.p.ent. (don) cuoiggut
cuigot
3.p.ent. (son) cuoigu
cuoiggui
1.p.tot. (moai) cuigo
cuoigguime
2.p.tot. (doai) cuoigubeahtti
cuoigguide
3.p.tot. (soai) cuoiguba
cuoigguiga
1.p.flt. (mii) cuoigut
cuoigguimet
2.p.flt. (dii) cuoigubehtet
cuoigguidet
3.p.flt. (sii) cuigot
cuigo
presens nektingsform
(odne in) cuoiggo
preteritum nektingsform
(ikte in) cuigon
perf.partisipp
(lean) cuigon
imperativ 2.p.ent.
(til en) cuoiggo
imperativ 2.p.tot.
(til to) cuoigu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cuigot
(til flere) cuoigot
Eanet sojahanhámit →

cuoigut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) cuoiggun
cuigon
2.p.ent. (don) cuoiggut
cuigot
3.p.ent. (son) cuoigu
cuoiggui
1.p.tot. (moai) cuigo
cuoigguime
2.p.tot. (doai) cuoigubeahtti
cuoigguide
3.p.tot. (soai) cuoiguba
cuoigguiga
1.p.flt. (mii) cuoigut
cuoigguimet
2.p.flt. (dii) cuoigubehtet
cuoigguidet
3.p.flt. (sii) cuigot
cuigo
presens nektingsform
(odne in) cuoiggo
preteritum nektingsform
(ikte in) cuigon
perf.partisipp
(lean) cuigon
imperativ 2.p.ent.
(til en) cuoiggo
imperativ 2.p.tot.
(til to) cuoigu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) cuigot
(til flere) cuoigot
Eanet sojahanhámit →
cuoigut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuoigut verb transitiv infinitiv
  • cuoigut verb transitiv
  • cuoigut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

cuoigut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

cuoigut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • cuoigut verb transitiv infinitiv
  • cuoigut verb transitiv
  • cuoigut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativ