cuovkanit (verb)
- (verb) knuses; gå i stykker
- (om foster) (verb) spontanabortere
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
cuovkanit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- cuovkanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- cuovkanit verb intransitiv infinitiv
- cuovkanit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.