Neahttadigisánit

dáhttut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) dáhtun dáhtton
2.p.ent. (don) dáhtut dáhttot
3.p.ent. (son) dáhttu dáhtui
1.p.tot. (moai) dáhtto dáhtuime
2.p.tot. (doai) dáhttubeahtti dáhtuide
3.p.tot. (soai) dáhttuba dáhtuiga
1.p.flt. (mii) dáhttut dáhtuimet
2.p.flt. (dii) dáhttubehtet dáhtuidet
3.p.flt. (sii) dáhttot dáhtto
presens nektingsform
(odne in) dáhto
preteritum nektingsform
(ikte in) dáhtton
perf.partisipp
(lean) dáhtton
imperativ 2.p.ent.
(til en) dáhto
imperativ 2.p.tot.
(til to) dáhttu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dáhttot
Eanet sojahanhámit →

dáhttut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) dáhtun dáhtton
2.p.ent. (don) dáhtut dáhttot
3.p.ent. (son) dáhttu dáhtui
1.p.tot. (moai) dáhtto dáhtuime
2.p.tot. (doai) dáhttubeahtti dáhtuide
3.p.tot. (soai) dáhttuba dáhtuiga
1.p.flt. (mii) dáhttut dáhtuimet
2.p.flt. (dii) dáhttubehtet dáhtuidet
3.p.flt. (sii) dáhttot dáhtto
presens nektingsform
(odne in) dáhto
preteritum nektingsform
(ikte in) dáhtton
perf.partisipp
(lean) dáhtton
imperativ 2.p.ent.
(til en) dáhto
imperativ 2.p.tot.
(til to) dáhttu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dáhttot
Eanet sojahanhámit →
dáhttut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dáhttut verb transitiv infinitiv
  • dáhttut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

dáhttut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

dáhttut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dáhttut verb transitiv infinitiv
  • dáhttut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.