dáidu (subst.)
- (subst.) kunnskap; (subst.) forstand
- (egenskap) (subst.) evne
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dáidu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- dáidu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dáidu subst. ent. nominativ