ent. flt.
nominativ dáidu dáiddut
akkusativ dáiddu dáidduid
genitiv dáiddu dáidduid
illativ dáidui dáidduide
lokativ dáiddus dáidduin
komitativ dáidduin dáidduiguin
essiv dáidun
Eanet sojahanhámit →

dáidu (subst.)

ent. flt.
nominativ dáidu dáiddut
akkusativ dáiddu dáidduid
genitiv dáiddu dáidduid
illativ dáidui dáidduide
lokativ dáiddus dáidduin
komitativ dáidduin dáidduiguin
essiv dáidun
Eanet sojahanhámit →
dáidu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dáidu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

dáidu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

dáidu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dáidu subst. ent. nominativ