dáigá (adverb)
-
(adverb) tess
- Das ii leat dáigá.
- Den er ikke noe tess.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dáigá lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- dáigá Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dáigá adverb
- dáigá Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dáigá subst. ent. nominativ