dámpa (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dámpa lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- dámpa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dámpa subst. ent. nominativ