dárkot (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dárkot lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- avledning: -h verb transitiv imperativ nektingsform
- avledning: -h verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens nektingsform
- Der/PassS
-
- passiv verb intransitiv
- passiv verb intransitiv infinitiv
- passiv verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- passiv verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
- dárkot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dárkot verb transitiv
- dárkot verb transitiv infinitiv
- dárkot verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- dárkot verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
- dárku Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dárku subst. handlernomen ent. akkusativ poss. 2.p.ent.
- dárku subst. handlernomen ent. genitiv poss. 2.p.ent.
- dárku subst. handlernomen ent. nominativ poss. 2.p.ent.
- dárkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dárkut verb transitiv
- dárkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
- dárkut verb transitiv imperativ 2.p.flt.
- dárkut verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- dárkut verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.