presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) dárustan dárustin
2.p.ent. (don) dárustat dárustit
3.p.ent. (son) dárusta dárustii
1.p.tot. (moai) dárustetne dárusteimme
2.p.tot. (doai) dárusteahppi dárusteidde
3.p.tot. (soai) dárusteaba dárusteigga
1.p.flt. (mii) dárustat
(mii) dárustit
dárusteimmet
2.p.flt. (dii) dárustehpet dárusteiddet
3.p.flt. (sii) dárustit dárustedje
presens nektingsform
(odne in) dárus
preteritum nektingsform
(ikte in) dárustan
perf.partisipp
(lean) dárustan
imperativ 2.p.ent.
(til en) dárus
imperativ 2.p.tot.
(til to) dárusteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dárustehket
Eanet sojahanhámit →

dárustit (verb)

  • snakke norsk
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) dárustan dárustin
2.p.ent. (don) dárustat dárustit
3.p.ent. (son) dárusta dárustii
1.p.tot. (moai) dárustetne dárusteimme
2.p.tot. (doai) dárusteahppi dárusteidde
3.p.tot. (soai) dárusteaba dárusteigga
1.p.flt. (mii) dárustat
(mii) dárustit
dárusteimmet
2.p.flt. (dii) dárustehpet dárusteiddet
3.p.flt. (sii) dárustit dárustedje
presens nektingsform
(odne in) dárus
preteritum nektingsform
(ikte in) dárustan
perf.partisipp
(lean) dárustan
imperativ 2.p.ent.
(til en) dárus
imperativ 2.p.tot.
(til to) dárusteahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dárustehket
Eanet sojahanhámit →
dárustit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dárustit verb intransitiv infinitiv
  • dárustit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • dárustit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • dárustit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

dárustit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

dárustit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dárustit verb intransitiv infinitiv
  • dárustit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • dárustit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • dárustit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.