presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) dajan dadjen
2.p.ent. (don) dajat dadjet
3.p.ent. (son) dadjá dajai
1.p.tot. (moai) dadje dajaime
2.p.tot. (doai) dadjabeahtti dajaide
3.p.tot. (soai) dadjaba dajaiga
1.p.flt. (mii) dadjat dajaimet
2.p.flt. (dii) dadjabehtet dajaidet
3.p.flt. (sii) dadjet dadje
presens nektingsform
(odne in) daja
preteritum nektingsform
(ikte in) dadjan
perf.partisipp
(lean) dadjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) daja
imperativ 2.p.tot.
(til to) daddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) daddjet
(til flere) dadjet
Eanet sojahanhámit →

dadjat (verb)

  • (verb) si
    Mun čuovun du ruoktot! dajai Ánte roagga jienain.
    Jeg følger deg hjem! sa Ánte med en grov stemme.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) dajan dadjen
2.p.ent. (don) dajat dadjet
3.p.ent. (son) dadjá dajai
1.p.tot. (moai) dadje dajaime
2.p.tot. (doai) dadjabeahtti dajaide
3.p.tot. (soai) dadjaba dajaiga
1.p.flt. (mii) dadjat dajaimet
2.p.flt. (dii) dadjabehtet dajaidet
3.p.flt. (sii) dadjet dadje
presens nektingsform
(odne in) daja
preteritum nektingsform
(ikte in) dadjan
perf.partisipp
(lean) dadjan
imperativ 2.p.ent.
(til en) daja
imperativ 2.p.tot.
(til to) daddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) daddjet
(til flere) dadjet
Eanet sojahanhámit →
dadjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dadjat verb transitiv infinitiv
  • dadjat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

dadjat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

dadjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dadjat adverb
dadjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dadjat verb transitiv infinitiv
  • dadjat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.