dajahus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dajahus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- dadjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dadjat verb transitiv
- dajahus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dajahus subst. ent. nominativ
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv imperativ 3.p.ent.