presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) delegeren delegerejin
2.p.ent. (don) delegeret delegerejit
3.p.ent. (son) delegere delegerii
1.p.tot. (moai) delegerejetne delegeriime
2.p.tot. (doai) delegerebeahtti delegeriide
3.p.tot. (soai) delegereba delegeriiga
1.p.flt. (mii) delegeret delegeriimet
2.p.flt. (dii) delegerebehtet delegeriidet
3.p.flt. (sii) delegerejit delegerejedje
presens nektingsform
(odne in) delegere
preteritum nektingsform
(ikte in) delegeren
perf.partisipp
(lean) delegeren
imperativ 2.p.ent.
(til en) delegere
imperativ 2.p.tot.
(til to) delegerejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) delegerejehket
Eanet sojahanhámit →

delegeret (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) delegeren delegerejin
2.p.ent. (don) delegeret delegerejit
3.p.ent. (son) delegere delegerii
1.p.tot. (moai) delegerejetne delegeriime
2.p.tot. (doai) delegerebeahtti delegeriide
3.p.tot. (soai) delegereba delegeriiga
1.p.flt. (mii) delegeret delegeriimet
2.p.flt. (dii) delegerebehtet delegeriidet
3.p.flt. (sii) delegerejit delegerejedje
presens nektingsform
(odne in) delegere
preteritum nektingsform
(ikte in) delegeren
perf.partisipp
(lean) delegeren
imperativ 2.p.ent.
(til en) delegere
imperativ 2.p.tot.
(til to) delegerejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) delegerejehket
Eanet sojahanhámit →
delegeret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • delegeret verb transitiv
  • delegeret verb transitiv infinitiv
  • delegeret verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • delegeret verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

delegeret lea vejolaččat dán sáni hápmi:

delegeret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • delegeret verb transitiv
  • delegeret verb transitiv infinitiv
  • delegeret verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • delegeret verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform