ent. flt.
nominativ diŋga diŋggat
akkusativ diŋgga diŋggaid
genitiv diŋgga diŋggaid
illativ diŋgii diŋggaide
lokativ diŋggas diŋggain
komitativ diŋggain diŋggaiguin
essiv diŋgan
Eanet sojahanhámit →

diŋga (subst.)

ent. flt.
nominativ diŋga diŋggat
akkusativ diŋgga diŋggaid
genitiv diŋgga diŋggaid
illativ diŋgii diŋggaide
lokativ diŋggas diŋggain
komitativ diŋggain diŋggaiguin
essiv diŋgan
Eanet sojahanhámit →
diŋga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • diŋga subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

diŋga lea vejolaččat dán sáni hápmi:

diŋga Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • diŋga subst. ent. nominativ