dieđa (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dieđa lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- dieđa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dieđa subst. ent. nominativ