diehtogihpa (subst.)
- (rettledning) (subst.) orientering
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
diehtogihpa lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- diehtogihpa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- diehtogihpa subst. ent. nominativ
- diehtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- diehtu subst.
- gihpa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gihpa subst. ent. nominativ