ent. flt.
nominativ diehtu dieđut
akkusativ dieđu dieđuid
genitiv dieđu dieđuid
illativ dihtui dieđuide
lokativ dieđus dieđuin
komitativ dieđuin dieđuiguin
essiv diehtun
Eanet sojahanhámit →

diehtu (subst.)

ent. flt.
nominativ diehtu dieđut
akkusativ dieđu dieđuid
genitiv dieđu dieđuid
illativ dihtui dieđuide
lokativ dieđus dieđuin
komitativ dieđuin dieđuiguin
essiv diehtun
Eanet sojahanhámit →
diehtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • diehtu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

diehtu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

diehtu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • diehtu subst. ent. nominativ