dihto (adj.)
-
(adj.) viss;
(adj.) bestemt
- Mun human dihto ášši birra.
- Jeg snakker om en viss sak.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dihto lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- diehtit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- diehtit verb transitiv imperativ
- dihto Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dihto adj. attr.