divodit (verb)
- (i lengre tid) (verb) reparere
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
divodit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb infinitiv
- avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- divodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- divodit verb transitiv infinitiv
- divodit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- divodit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- divodit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- divvut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- divvut verb transitiv