sg. pl.
nominativ doašká
doaškkát
akkusativ doaškká
doaškkáid
genitiv doaškká
doaškkáid
illativ doaškái
doaškkáide
lokativ doaškkás
doaškkáin
komitativ doaškkáin
doaškkáiguin
essiv doaškán
Eanet sojahanhámit →

doašká (subst.)

sg. pl.
nominativ doašká
doaškkát
akkusativ doaškká
doaškkáid
genitiv doaškká
doaškkáid
illativ doaškái
doaškkáide
lokativ doaškkás
doaškkáin
komitativ doaškkáin
doaškkáiguin
essiv doaškán
Eanet sojahanhámit →
doašká Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doašká subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

doašká lea vejolaččat dán sáni hápmi:

doaškit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doaškit verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
doašká Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doašká subst. sg. nominativ