doašká (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
doašká lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- doaškit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- doaškit verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
- doašká Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- doašká subst. ent. nominativ