presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) doaján dodjen
2.p.ent. (don) doaját dodjet
3.p.ent. (son) doadjá dojii
1.p.tot. (moai) dodje dojiime
2.p.tot. (doai) doadjibeahtti dojiide
3.p.tot. (soai) doadjiba dojiiga
1.p.flt. (mii) doadjit dojiimet
2.p.flt. (dii) doadjibehtet dojiidet
3.p.flt. (sii) dodjet dodje
presens nektingsform
(odne in) doaje
preteritum nektingsform
(ikte in) doadján
perf.partisipp
(lean) doadján
imperativ 2.p.ent.
(til en) doaje
imperativ 2.p.tot.
(til to) doaddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dodjet
(til flere) doaddjet
Eanet sojahanhámit →

doadjit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) doaján dodjen
2.p.ent. (don) doaját dodjet
3.p.ent. (son) doadjá dojii
1.p.tot. (moai) dodje dojiime
2.p.tot. (doai) doadjibeahtti dojiide
3.p.tot. (soai) doadjiba dojiiga
1.p.flt. (mii) doadjit dojiimet
2.p.flt. (dii) doadjibehtet dojiidet
3.p.flt. (sii) dodjet dodje
presens nektingsform
(odne in) doaje
preteritum nektingsform
(ikte in) doadján
perf.partisipp
(lean) doadján
imperativ 2.p.ent.
(til en) doaje
imperativ 2.p.tot.
(til to) doaddji
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dodjet
(til flere) doaddjet
Eanet sojahanhámit →
doadjit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doadjit verb transitiv infinitiv
  • doadjit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

doadjit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

doadjit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doadjit verb transitiv infinitiv
  • doadjit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.