sg. pl.
nominativ doahkki
doahkit
akkusativ doahki
dohkiid
genitiv doahki
dohkiid
illativ doahkkái
dohkiide
lokativ doahkis
dohkiin
komitativ dohkiin
dohkiiguin
essiv doahkkin
Eanet sojahanhámit →

doahkki (subst.)

sg. pl.
nominativ doahkki
doahkit
akkusativ doahki
dohkiid
genitiv doahki
dohkiid
illativ doahkkái
dohkiide
lokativ doahkis
dohkiin
komitativ dohkiin
dohkiiguin
essiv doahkkin
Eanet sojahanhámit →
doahkki Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doahkki subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

doahkki lea vejolaččat dán sáni hápmi:

doahkki Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • doahkki subst. sg. nominativ