dorbmut (verb)
-
(verb) hovne
- Mu baksamat dorbmot ja luoddanaddet.
- Leppene min hovner og får sprekker.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
dorbmut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- dorbmut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dorbmut verb intransitiv infinitiv
- dorbmut verb intransitiv