duođai (adverb)

  • (adverb) virkelig; (adverb) faktisk
    Sudnos lei duođai buorre gaskavuohta.
    De to hadde virkelig et godt forhold.
    Oaidnit leš makkár dilli doppe duođai lea.
    Vi får nå se hvordan forholdene der faktisk er.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duođai lea vejolaččat dán sáni hápmi:

duođai Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duođai adverb