presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) duokŋan dugŋen
2.p.ent. (don) duokŋat dugŋet
3.p.ent. (son) duogŋá duokŋai
1.p.tot. (moai) dugŋe duokŋaime
2.p.tot. (doai) duogŋabeahtti duokŋaide
3.p.tot. (soai) duogŋaba duokŋaiga
1.p.flt. (mii) duogŋat duokŋaimet
2.p.flt. (dii) duogŋabehtet duokŋaidet
3.p.flt. (sii) dugŋet dugŋe
presens nektingsform
(odne in) duokŋa
preteritum nektingsform
(ikte in) duogŋan
perf.partisipp
(lean) duogŋan
imperativ 2.p.ent.
(til en) duokŋa
imperativ 2.p.tot.
(til to) duogŋi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dugŋet
(til flere) duogŋet
Eanet sojahanhámit →

duogŋat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) duokŋan dugŋen
2.p.ent. (don) duokŋat dugŋet
3.p.ent. (son) duogŋá duokŋai
1.p.tot. (moai) dugŋe duokŋaime
2.p.tot. (doai) duogŋabeahtti duokŋaide
3.p.tot. (soai) duogŋaba duokŋaiga
1.p.flt. (mii) duogŋat duokŋaimet
2.p.flt. (dii) duogŋabehtet duokŋaidet
3.p.flt. (sii) dugŋet dugŋe
presens nektingsform
(odne in) duokŋa
preteritum nektingsform
(ikte in) duogŋan
perf.partisipp
(lean) duogŋan
imperativ 2.p.ent.
(til en) duokŋa
imperativ 2.p.tot.
(til to) duogŋi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dugŋet
(til flere) duogŋet
Eanet sojahanhámit →
duogŋat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duogŋat verb transitiv infinitiv
  • duogŋat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duogŋat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

duogŋat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duogŋat verb transitiv infinitiv
  • duogŋat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.