ent. flt.
nominativ duoggi duokkit
akkusativ duokki dukkiid
genitiv duokki dukkiid
illativ duoggái dukkiide
lokativ duokkis dukkiin
komitativ dukkiin dukkiiguin
essiv duoggin
Eanet sojahanhámit →

duoggi (subst.)

ent. flt.
nominativ duoggi duokkit
akkusativ duokki dukkiid
genitiv duokki dukkiid
illativ duoggái dukkiide
lokativ duokkis dukkiin
komitativ dukkiin dukkiiguin
essiv duoggin
Eanet sojahanhámit →
duoggi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duoggi subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duoggi lea vejolaččat dán sáni hápmi:

duoggi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duoggi subst. ent. nominativ