presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) duoban duhpen
2.p.ent. (don) duobat duhpet
3.p.ent. (son) duohpá duobai
1.p.tot. (moai) duhpe duobaime
2.p.tot. (doai) duohpabeahtti duobaide
3.p.tot. (soai) duohpaba duobaiga
1.p.flt. (mii) duohpat duobaimet
2.p.flt. (dii) duohpabehtet duobaidet
3.p.flt. (sii) duhpet duhpe
presens nektingsform
(odne in) duoba
preteritum nektingsform
(ikte in) duohpan
perf.partisipp
(lean) duohpan
imperativ 2.p.ent.
(til en) duoba
imperativ 2.p.tot.
(til to) duohppi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) duhpet
(til flere) duohppet
Eanet sojahanhámit →

duohpat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) duoban duhpen
2.p.ent. (don) duobat duhpet
3.p.ent. (son) duohpá duobai
1.p.tot. (moai) duhpe duobaime
2.p.tot. (doai) duohpabeahtti duobaide
3.p.tot. (soai) duohpaba duobaiga
1.p.flt. (mii) duohpat duobaimet
2.p.flt. (dii) duohpabehtet duobaidet
3.p.flt. (sii) duhpet duhpe
presens nektingsform
(odne in) duoba
preteritum nektingsform
(ikte in) duohpan
perf.partisipp
(lean) duohpan
imperativ 2.p.ent.
(til en) duoba
imperativ 2.p.tot.
(til to) duohppi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) duhpet
(til flere) duohppet
Eanet sojahanhámit →
duohpat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duohpat verb transitiv infinitiv
  • duohpat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

duohpat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

duohpat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duohpat verb transitiv infinitiv
  • duohpat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
duohppa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • duohppa subst. flt. nominativ
  • duohppa subst. ent. akkusativ poss. 2.p.ent.
  • duohppa subst. ent. genitiv poss. 2.p.ent.