duolmmastit (verb)
-
(en gang)
(verb) trø
- Min biilavuoddji lei nu suorganan ahte ille šat nagoda duolmmastit gása.
- Bilføreren vår var så forskrekket at hun knapt greide å trø på gassen.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
duolmmastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- duolbmat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- duolbmat verb transitiv
- duolmmastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- duolmmastit verb transitiv infinitiv
- duolmmastit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- duolmmastit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- duolmmastit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.