presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) dutkkan dutken dutkkalin
dutkkašin
(don) dutkkat dutket dutkkalit
dutkkašit
(son) dutká dutkkai dutkkalii
dutkkašii
(moai) dutke dutkkaime dutkkaleimme
dutkkašeimme
(doai) dutkabeahtti dutkkaide dutkkaleidde
dutkkašeidde
(soai) dutkaba dutkkaiga dutkkaleigga
dutkkašeigga
(mii) dutkat dutkkaimet dutkkaleimmet
dutkkašeimmet
(dii) dutkabehtet dutkkaidet dutkkaleiddet
dutkkašeiddet
(sii) dutket dutke dutkkaledje
dutkkašedje
presens nektingsform
(odne in) dutkka
preteritum nektingsform
(ikte in) dutkan
kondisjonalis nektingsform
(in) dutkkale
(in) dutkkaše
perf.partisipp
(lean) dutkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) dutkka
imperativ 2.p.tot.
(til to) dutki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dutket
Eanet sojahanhámit →

dutkat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) dutkkan dutken dutkkalin
dutkkašin
(don) dutkkat dutket dutkkalit
dutkkašit
(son) dutká dutkkai dutkkalii
dutkkašii
(moai) dutke dutkkaime dutkkaleimme
dutkkašeimme
(doai) dutkabeahtti dutkkaide dutkkaleidde
dutkkašeidde
(soai) dutkaba dutkkaiga dutkkaleigga
dutkkašeigga
(mii) dutkat dutkkaimet dutkkaleimmet
dutkkašeimmet
(dii) dutkabehtet dutkkaidet dutkkaleiddet
dutkkašeiddet
(sii) dutket dutke dutkkaledje
dutkkašedje
presens nektingsform
(odne in) dutkka
preteritum nektingsform
(ikte in) dutkan
kondisjonalis nektingsform
(in) dutkkale
(in) dutkkaše
perf.partisipp
(lean) dutkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) dutkka
imperativ 2.p.tot.
(til to) dutki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) dutket
Eanet sojahanhámit →
dutkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dutkat verb transitiv infinitiv
  • dutkat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

dutkat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

dutkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dutkat verb transitiv infinitiv
  • dutkat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.