ealli (subst.)
- 1. levende vesen
- 2. (subst.) dyr
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ealli lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. ent. akkusativ
- avledet handlernomen subst. ent. genitiv
- avledet handlernomen subst. ent. nominativ
- ealli Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- ealli subst. handlernomen ent. akkusativ
- ealli subst. handlernomen ent. genitiv
- ealli subst. handlernomen ent. nominativ
- eallit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- eallit verb intransitiv
- eallit verb intransitiv imperativ 2.p.tot.
- eallit verb intransitiv pres.partisipp