Neahttadigisánit

eallit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ealán ellen
2.p.ent. (don) ealát ellet
3.p.ent. (son) eallá elii
1.p.tot. (moai) elle eliime
2.p.tot. (doai) eallibeahtti eliide
3.p.tot. (soai) ealliba eliiga
1.p.flt. (mii) eallit eliimet
2.p.flt. (dii) eallibehtet eliidet
3.p.flt. (sii) ellet elle
presens nektingsform
(odne in) eale
preteritum nektingsform
(ikte in) eallán
perf.partisipp
(lean) eallán
imperativ 2.p.ent.
(til en) eale
imperativ 2.p.tot.
(til to) ealli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ellet
(til flere) eallet
Eanet sojahanhámit →

eallit (verb)

  • (verb) leve
    Dalle go áddjá elii, láviimet juoŋastit.
    Da bestefar levde, pleide vi å fiske med garn under isen.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) ealán ellen
2.p.ent. (don) ealát ellet
3.p.ent. (son) eallá elii
1.p.tot. (moai) elle eliime
2.p.tot. (doai) eallibeahtti eliide
3.p.tot. (soai) ealliba eliiga
1.p.flt. (mii) eallit eliimet
2.p.flt. (dii) eallibehtet eliidet
3.p.flt. (sii) ellet elle
presens nektingsform
(odne in) eale
preteritum nektingsform
(ikte in) eallán
perf.partisipp
(lean) eallán
imperativ 2.p.ent.
(til en) eale
imperativ 2.p.tot.
(til to) ealli
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ellet
(til flere) eallet
Eanet sojahanhámit →
eallit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • eallit verb intransitiv infinitiv
  • eallit verb intransitiv
  • eallit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

eallit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
ealli Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • ealli subst. handlernomen flt. nominativ
eallit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • eallit verb intransitiv infinitiv
  • eallit verb intransitiv
  • eallit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.